درباره برازیلیا بیشتر بدانیم

به گزارش بزنیم بیرون ،  ساخت این شهر به این علت بود که می‌خواستند محل پایتخت برزیل که پیش از آن شهر ریو دوژانیرو بود را تغییر داده و بیشتر به مرکز و غرب کشور بیاورند تا به دیگر ناحیه‌ها نزدیک‌تر باشد. طرح و نقشه این شهر بشکل یک هواپیما است.
از سال ۱۷۶۳ تا ۱۹۶۰ شهر ریو دو ژانیرو پایتخت برزیل بود، و منابع غالباً در ناحیه جنوبی کشور متمرکز بودند. برزیلا از لحاظ موقعیت جغرافیایی در مرکز کشور قرار دارد که در واقع پایتختی است که از لحاظ جغرافیایی خنثی است. نظریه ایجاد پایتخت برزیل در داخل مربوط به قانون اساسی در ۱۸۹۱ می‌شود که در آن دقیقاً عنوان شده بود که بخش فدرال باید کجا باشد، اما خود محل تا سال ۱۹۲۲ تعریف نشده بود. موقعیت برزیلا باعث توسعه ناحیه مرکزی برزیل شده و تمامیت بهتری در قلمروی برزیل ایجاد می‌کند.
علاوه بر این، برزیلا مقر دولت فدرال کشور است .محل کار رئیس‌جمهوری و وزارتخانه ها که در امتداد محور تاریخی قرار دارند مقر شاخه اجرایی هستند . سران قضایی و مقننه نیز در همین محل قرار دارند.
حمل و نقل عمومی: مترو برازیلیا - پایتخت برزیل- دارای 21 ایستگاه با 2 خط سبز و نارنجی به طول 75 کیلومتر و 20 قطار 4 کابینه است. ایستگاه‌ها دارای آسانسور و پله‌برقی هستند. عملیات احداث این مترو در سال 1992 آغاز و درسال 2001 رسما افتتاح شد.
 
این مترو در ماه‌های اول تنها 32 کیلومتر را در 11 ایستگاه در ساعاتی خاص از روز یعنی 16-10 طی می‌کرد. اما امروزه ساعت کار آن از 6 بامداد الی 23 شب و روزهای تعطیل از 7 صبح الی 19 است.  مترو برازیلیا خیلی جامع نیست و استفاده از اتوبوس راه‌حل بهتری برای رسیدن به مرکز شهر است. مترو فقط به سمت جنوب شهر حرکت می‌کند و مناطق اداری و توریستی را پوشش نمی‌دهد.
هدف اصلی مترو خدمات‌دادن به شهرک‌های اطراف است که بیشتر ساکنانشان از وسایل حمل‌و‌نقل عمومی استفاده می‌کنند.

بافت شهری:  در طرح شهر برازیلیا پیش‌بینی شده که کدام مناطق باید مسکونی بوده و کدام مناطق نیز باید تجاری باشد.  مبنای طراحی شهر یک صلیب ساده بوده ‌است. همانند اینکه در این طرح نقشه‌هایی برای احداث دریاچه مصنوعی مشهود بود، و شهر نیز به شکل یک هواپیمای دارای بال‌های ثابت در آمد.
دماغه هواپیما وزارت‌خانه‌ها، ساختمان‌های دولتی، سنا، مجلس نمایندگان و کلیسای جامع پیشرو که توسط اسکار نیمیر طراحی شده‌است را در خود جای داده‌ است. برج بلند تلویزیونی برازیلیا نیز که دارای چشم‌انداز زیبایی از شهر و دریاچه آن است در این بخش احداث شده‌است.
بالهای هواپیما بالهای شمال و جنوب نام گرفته‌است: هر یک از این بالها تقریباً هفت کیلومتر طول دارد. خیابان بین دریاچه و بالها با توجه به شمالی یا جنوبی بودن بالها L۴ جنوب یا L۴ شمال نام گرفته‌اند.
خیابان مرتفع، دارای سرعت بالا، که ایکسو رودوویاریو نام دارد، با عبور از زیر یک ایستگاه اتوبوس دو بال را به هم متصل می‌کند، در این بخش بانک و هتل قرار گرفته‌اند.
در مجاورت فرودگاه بین‌المللی  برازیلیا باغ‌وحشی قرار دارد که دارای جانوران بومی سرادو است. سفارت‌خانه‌ها، باشگاه‌های تفریحی و خانه‌های مجلل دریاچه را در خود محصور کرده‌است، و یک پارک بزرگ که 'پارک دا سیداد' (پارک شهر) نام دارد، فضایی را که بسیار برای دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی و تماس با طبیعت مورد نیاز است فراهم می‌کند.
یکی از انتقادات اصلی که در مورد شهر برازیلیا به عمل می‌آید این است که این شهر بر اساس مقیاس پیاده‌روها طراحی نشده‌است. با ظهور عصر خودرو، یعنی زمانی که شهر در حال ساخت بود، به پیاده‌روها توجه چندانی نشد. در طرح اصلی هیچگونه چراغ راهنمایی پیش‌بینی نشده بود و تمام خودروها برای آنکه با ترافیک مواجه نشوند از روی پلها و از داخل تونلها عبور می‌کردند.
 درحالیکه حمل و نقل عمومی تقریباً فراوان است، خودرو همچنان یکی از محبوبترین ابزار حمل و نقل در برازیلیاست.
یکی دیگر از انتقاداتی که به شهر برازیلیا وارد است جابجایی ساکنان فقیر به شهرهای اقماری بسیار دور همچون سانتا ماریا دو سواکوی، سائو سباستیائو، گاما، سیلاندیا و سوبرادینهو است.